گردشگری
هر روز با تبلیغات گسترده، شرکت‌های گردشگری برای بازدید از جاذبه‌های گردشگری کشور یا شهرهای مختلف مواجه می‌شوید، اما کمتر پیش آمده دقیقاً نوع جاذبه گردشگری که قرار است از آن بازدید کنید، مشخص شود.
ارائه تعریف دقیق از جاذبه گردشگری یا دیدنی‌ها کمی دشوار است؛ اما غالباً جاذبه گردشگری به دو صورت کلی می‌تواند تعریف و مشخص شود:
ویژگی فیزیکی یا فرهنگی یک مکان خاص که باعث شود گردشگران یا مسافران آن را یک‌بار یا هرچند بار بسته به تعریفی که از نوع سفر دارند، به عنوان قسمتی از مقصد سفر خودشان به حساب آورند. این ویژگی ممکن است مربوط به طبیعت همانند آب و هوا، پوشش گیاهی و منظره یا مربوط به فرهنگ منطقه همانند تئاتر و موزه باشد.
ویژگی مثبت یا مطلوب یک منطقه که باعث به وجود آمدن بازار گردشگری یا جذب گردشگر می‌شود نیز می‌تواند تعریف دیگری از جاذبه گردشگری باشد. این ویژگی مثبت می‌تواند آب و هوا، مناظر دیدنی، مراسم خاص یا فرهنگ منطقه باشد.
جاذبه‌های ساخته دست انسان یا فیزیکی می‌تواند همانند پل بندر سیدنی یا رویدادی همانند المپیک باشد. جاذبه‌های طبیعی بدون دخالت بشر به صورت مناظر دیدنی در طبیعت به وجود می‌آیند.
تعریف دومی که از جاذبه گردشگری داده شد، می‌تواند عاملی باشد که گردشگر به مقصد مورد نظر سفر کند؛ اما اصلی‌ترین دلیل یک سفر نمی‌تواند باشد. همان‌طور که جاذبه گردشگری داریم، جاذبه‌های منفی گردشگری یا ویژگی‌های توریست گریزی هم وجود دارد که باعث می‌شود، گردشگران از حضور در منطقه‌ای بنا به دلایلی همانند مشکلات فرهنگی یا خطرات ممکن، همانند آلودگی آب و هوا، امتناع کنند.
انواع جاذبه گردشگری
به طور کلی دو نوع جاذبه گردشگری وجود دارد:
- جاذبه‌های گردشگری ساختگی
- جاذبه‌های گردشگری طبیعی
به همین منظور و برای ارائه تعریفی دقیق‌تر هر یک از انواع جاذبه‌های گردشگری، به صورت کلی ویژگی‌هایی که هر یک از انواع جاذبه‌های گردشگری باید داشته باشند را در ادامه توضیح خواهیم داد تا شما با خیالی آسوده به دیدن یک جاذبه گردشگری ساختگی با طبیعی بروید.
جاذبه‌های گردشگری ساختگی
معیارهای اساسی که یک جاذبه گردشگری ساختگی دارد عبارت است از:
گردشگری به عنوان یکی منبع درآمد محسوب شود.
در کنار به وجود آوردن تجربه گردشگری، فعالیت تجاری نیز هم‌زمان صورت گیرد.
تمام مجوزهای دولتی را داشته و قوانین دولت در آن منطقه حاکم باشد. علاوه بر این امکانات لازم برای گردشگری از جمله، امکانات بهداشتی، پارکینگ و سایر خدمات از سوی نهادهای دولتی در نظر گرفته شده باشد.
در لیست جاذبه‌های گردشگری، سازمان گردشگری و گردشگری منطقه مربوط باشد.
دارای بروشور توضیحات در مورد منطقه گردشگری و جاذبه‌های موجود در آن باشد.
در روزهای آخر هفته و مخصوصاً روزهای تعطیل همیشه باز و آماده پذیرش مسافر باشد.
به صورت مشخص برنامه کاری کل هفته آن معلوم باشد: این اطلاع‌رسانی می‌تواند در داخل بروشور، رسانه‌های اجتماعی ذکر شود یا به صورت اعلان در ورودی قرار بگیرد.
ساعات کاری و بازدید عموم باید بین ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر باشد
دارای مرز و محدوده خاصی باشد که گردشگر به‌راحتی بتواند آن را پیدا و شناسایی کند.
همیشه تمیز و آماده سرویس‌دهی باشد.
دارای سرویس بهداشتی و امکانات رفاهی مطلوب باشد.
معیارهای دیگری هم می‌تواند بر اساس موقعیت منطقه وجود داشته باشد از جمله:
هر روز بتوان از جاذبه گردشگری مذکور دیدن کرد.
کیفیت آن توسط سازمان گردشگری منطقه، ارزیابی شده باشد.
محل پارک برای ماشین‌های گردشگری و مدیران داشته باشد.
دارای سیستم آمارگیری روزانه از توریست‌های حاضر در منطقه باشد.
دارای سرویس بهداشتی و امکانات رفاهی مطلوب باشد.
معیارهای دیگری هم می‌تواند بر اساس موقعیت منطقه وجود داشته باشد از جمله:
هر روز بتوان از جاذبه گردشگری مذکور دیدن کرد.
کیفیت آن توسط سازمان گردشگری منطقه، ارزیابی شده باشد.
محل پارک برای ماشین‌های گردشگری و مدیران داشته باشد.
دارای سیستم آمارگیری روزانه از توریست‌های حاضر در منطقه باشد.
هنرها و صنایع‌دستی، گلخانه‌ها، مراکز دارای باغ، طبیعت و همانند آن‌ها به صورت کلی نمی‌توانند جاذبه گردشگری محسوب شوند؛ مگر اینکه به صورت بارز و قابل توجهی شناخته شده باشد. زمانی که مقصد سفر شما، اطلاعات جامع‌تری از یک هنر یا هنرمند را به شما بدهد یا تور گردشگری مخصوصی برای معرفی و آشنایی بیشتر با منطقه وجود داشته باشد، می‌توانید آن را جاذبه گردشگری بنامید.
جاذبه‌های گردشگری طبیعی
جاذبه گردشگری طبیعی یک ویژگی جغرافیایی یا دیگر ویژگی‌های طبیعی را شامل می‌شود برای مثال:
پارک‌های ملی
پارک‌های ملی آبی
آبشارها، دریاچه‌ها و آبگیرها
سواحل
غارها و سازه‌های سنگی طبیعی
چشم‌اندازهای بکر، مناطق دیدنی طبیعی، جایی که به دست طبیعت به عنوان حیات خلوتی برای انسان ساخته شده باشد.
معیارهای اساسی که یک جاذبه گردشگری طبیعی باید داشته باشد عبارت‌اند از:
توسط فرد یا سازمان دولتی سازمان‌دهی شود.
توسط سازمان گردشگری منطقه به عنوان یک جاذبه گردشگری شناخته شده باشد.
حداقل در ۹ ماه از سال قابل دسترسی باشد.
به صورت واضح، زمان بازدید و توان گردشگری در منطقه مشخص شده باشد، این کار می‌تواند به وسیله بروشورهای منطقه یا به‌عنوان یک زمان تاریکی معرفی شود.
پارکینگی مناسب در نزدیک‌ترین منطقه برای جاذبه وجود داشته باشد.
دارای ورودی خاصی باشد که گردشگر بتواند به‌راحتی وارد منطقه شود و از آن بازدید کند.
توسط نهاد دولتی یا خصوصی از لحاظ بهداشتی تأمین شده باشد.
دارای جاده مخصوص دسترسی، مسیر پیاده روی، سکوهای ایمن مشرف به جاذبه گردشگری باشد یا اگر خطر تخریب جاذبه توسط عوامل محیطی وجود دارد، محافظی به صورت ساختمان به دورش کشیده شده باشد.
از جمله دیگر امکانات رفاهی که می‌تواند در منطقه وجود داشته باشد، سرویس‌های بهداشتی تمیز و پارکینگ مخصوص گردشگری است.
